DÜĞÜN
40’lı yaşlarıma kadar düğün, nişan, nikah, çocuk sünneti vb. gibi törenleri gereksiz angarya olarak görürdüm. Bunun izhatini yapamıyorum. Yani sebebini bilmiyorum. Sosyoloji bilgim az olduğu için değerlendirme yapma noktasında yeterli değilim. 40’tan sonra bu tür törenlere/etkinliklere mutlaka katılmam gerektiğini düşünmeye başladım. Bir yakınım, tanıdığım davetiye ilettiğinde mutlaka iştirak etmeye çalışıyorum. Bugün de (31.02.21) iki farklı mekanda bulunma durumum oldu. Birisi 25 yıldır tanıdığım değerli, çalışkan bir meslektaşımın kızının nikah ve düğünü idi. Orada birçok tanıdığımı da görüp hasbihal edebildim. Saat 21 sularında, birinci düğünden bir tanıdığımın kızının düğününe geçtim. Her şey çok güzeldi. İnsanlar sosyalleşiyor, eğleniyordu. Aniden gelin kızımız yere yığıldı. Ortalık birden tatsızlaştı. Cankurtaran çağırıldı. Sanırım 15-20 dakika sonra sağlık görevlileri geldi. Düğün salonuna 3-4 dakika mesafede olan hastaneden bu kadar gecikmeli yardım gelmesini doğrusu aklım almadı. Sağlık görevlilerinin geç gelmesi ortalığı biraz gerdi. Düğüne katılan birtakım insanlar haliyle sinirli, gergin ve tepkiliydiler. Yaşanan tartışmada rahatsızlanan, bayılanlar da oldu… Nihayetinde düğün buruk bir biçimde sona erdi… Konuyu uzatmak istemiyorum. İki düğünde de maske ve mesafe kurallarına pek riayet edilmediğini fark ettim. Sağlık uzmanı değilim. Sadece insanların mesafeli ve maskeli yaşamdan illallah dediğini sezinledim. Zor günlerden geçiyoruz. Her şeyi yazıya dökemiyorum. Öküz altında buzağı arayanlar iftira atabilir.
Son söz olarak ormanlarımızı, tabiatımızı yakanların Allah belasını versin diyorum.
